ÂMİN E ÂMİN – Aaahhh Nazım

ah Nazım;

demiş

(güya),

Atatürk; Rahmetli

’önce seni asmalı,

sonra oturup dar’ın altına

bir güzel ağlamalı’

gerçekten

demiş

mi

bilmem

sebebi

Nazım’ın kaleminin zamana sivri gelmesiymiş

sipsivri

ve kasten / isteyerek

teammüden

pervasızca kullanılmasıymış

(güya).

gerçek sebep bilinememiş te

böylece bildirildiğinden

derinden /derinden

resmen

böyle bilinmiş

vallahi

vebali söyleyenlerin boynuna

günahları demir ile taş gibi üstlerinde kalsın

yalan söyledilerse yiğit arkaları yere gelsin

de

analarının yüreği cayır cayır yansın

çatlasın

mısır gevreği gibi patlasın

ama şimdi

herkesçe fikir birliği ile

konsensüsensel yani

uysal kaplanımız / aslanımız

yiğidimiz

dünyaca bilinen övüncümüz

medar-ı iftiharımız

öldü ya ,ondan …

kabesi de yıkıldı

üstelik

zararsız /gayrı

tarih ona da bir mümtaz yer ayırır artık

lütfen hani

Dadaloğlu’na, firavun’a

Köroğlu’na ayırdığı kadar

Aziz nesin’e,Can yücel’e

ve de

Mehmet Akif Rahmetliye

Arif Nihat Asya’ya,

Saidi Nursi’ye

Necip Fazıl’a

tehlike geçmiştir.

okur geçeriz

konar göçeriz

Nesimi’ye, Itri’ye ne yaptıysak

bir müddet sonra

onlara da dik alasını yapar

anma günleri düzenler

heykellerini dikeriz

Homeros’u, İliyada’yı da okuruz

Yunusu da.

Rock ta dinleriz

ilahi de

ancak

sonunda

anlaşılması zor

ne dediği belli olmayan

çağdaş şiirler yüzünden

şiir okumaz olduk kardeşim

şiirsiz kalınca da

hep beraber milleten beraber

kavun olmuşken ne güzel / gerisin geri

düvelek olduk, kelek olduk

çağdaşlık liginde milletçe nefsimizi küme düşmüş bulduk

sadaka taşlarının mucidi atalarımızın kemiklerini sızlattık

Tarihimize sövmeyi bilgelik sandık

sokaktan geçenin elinden çantasını kaptık

uzun müddet gasp suçunu hırsızlık saydık

velhasıl her alanda

kaptı kaçtı olduk

şarap içmezdik

altın vuruşlarla ölür olduk

Düşmanlarımızı dost bilip

Birbirimizi vurur olduk

anan – atan nur içinde yatsın; derdik

Piri fani emanetleri huzurevlerinde bulduk

Hakk için…

Allah için…

şu keskin zekalarımızı !

kamil -kelamlı dillerimizi !

ve

neo modern gönüllerimizi !

içinden çıktığımız

tosbağa misali tıh dediğimiz

milletimizle

kendi kendimizle yani

anlaşabileceğimiz bir lisan ile değerlendirsek

ben sana batıramam mı

sanıyorsun

sivri dilimi

ve / veya

kalemimi /şeyimi /her şeyimi

deyip

birbirimize dürteceğimize

halkla haşir neşir olsak

kadınlarımız çoluk çocuğa göğüslerini / göbeklerini açacağına

kalplerini açsalar

baba ocağı-ana kucağı, deyimini yeniden hatırlasak

canlandırsak güzel hasletlerimizi

insanca yaşasak

diyordu

biri /habire

kulağımın dibinde /sanki içinde

hak verir gibi oldum

sonunda dayanamadım

dur dedim

sen söyle

ben yazayım

hemen yan yattı / çamura battı

ama dedi

neee! dedim

kendin yazmış gibi yaz.

tamam dedim

tamam

ben yazmış gibi yazayım

Abdülhamit zamanında mıyız.!.

bu güne bugün

yarım yamalakta olsa Avrupalıyız

ne yani

fikrimi döveni

benim evire çevire

dövme hakkım yok mu

hayların var

huyların var

hatta gayların var

haylama – gaylama hakkı

da

benim

bin yıldır bu toprakların sahibi

unutulmuş

şehitlerin torunu

kısasa kısas hakkım yok mu

kimin lan bu ülke

ne diyon lan sen köftehor

diyerek

onlar

yüzbin defa ölüm yok dese

ben yüzbin bir defa var

var

kardeşim /bir tanem

canım benim

babam vardı öldü,

dedem de/ anam da

mezarlıklar neyin nesi diyeceğim

gerçekleri söylemekten asla ve kat’a

vazgeçmeyeceğim.

. olağan üstü güzel şiirinizden

biri koyup üç kere nasiplendim.

kutlarım,şair kardeşim

ve / teşekkürler ederim..

sizi okumak ayrıcalık

duanı okudum diye, şu anda

kalbim mütmain

saygı ve selamlarımla.

ÂMİN E ÂMİN

Hacı Ali Bayram

ALANYA /01/008

Yayınlanma tarihi: 29 May 2015, 10:33