KİTAB İLMİ

A : TAKDİM

‘“ELİF LÂM MİM ! Kitab’ın ALLAH katında adı !”’
HAK diğer şifreleri verdi ! Açıklamadı !
Tüm şifreleri bilen ! Olur ‘“Kitab bilgini !”’
‘“Kovabilir Mûsa’yı bile !”’ Çeksin ilgini !
O kim ? Nedir ? Nasıldır ? Bilinmez ! ALLAH gibi !
Kitabdaki tek bilgi ! ‘“Kitab ilmi sâhibi !”’
BLAVATSKY açıklar sırrı ! ‘Enerji’ ile !
Kur’anın sırlarını ! Hiç getirmeden dile !
Burada örtüştürdü fakir ! İkisini de !
‘“KİTAB İLMİ”’ sır kaldı ! En sonunda ! Yine de !

B : ALLAH

ALLAH serbest enerji ! Yâni mâdde dışında !
Nûr değil ! ‘“Nûr üstü nûr !”’ Madde var her ışında !
Karanlıktır her ışık ! Madde olmayan yerde !
Ona ‘“Kadir gecesi”’ ve “Hacer-ülesved” de !
Sonsuzluğu içinde özgür ! Ve yapayalnız !
ALLAH olduğunun O ! Bilincindedir yalnız !
Yâni ALLAH fikri var ! Ama yok ben bilinci !
Kabuğunun içinde ! Ortaya çıkar inci !
‘Ben bilinci !’ Sâdece madde içinde mümkün !
Sâhibinden farkı yok ! Madde dışında mülkün !
Bak ! Sina dağında O ! Mûsa’ya ‘“Ben, benim”’ der !
Kendini ! Yine kendi ile O ! Tarif eder !
Bu aşamada ! ALLAH olmalı onun adı !
Şekli yoktur ! Miraçta bile gören çıkmadı !
Nitekim ! ‘“Îsâ ona kimliğini bilmem”’ der !
Ancak RAB anlamında ! Ona der ‘“Aziz Peder !”’
‘“Vazgeçebilir her an âlemlerden !”’ Soyuttur !
Zîrâ o, nokta gibi ! Sıfır olan boyuttur !
Ondan başka vücûd yok ! Kendine çeker tekbir !
Sonsuzu sıfırla çarp ! Çıkar ‘“Ehad !”’ Birtek bir !
İki sonsuz olamaz ! Ondan başka yok vücûd !
Sonsuz bölünemez ki ! Olsun dûa ve sücûd !
Sonsuzun karşısında ! Sonlu ne yapabilir !
Doğa yasalarına ! Körce uymayı bilir !

C : RAB

Sonsuzda vardır ne baş ! Ne son ! Ne dış ! Ne de iç !
‘“Her isim onun !”’ Ama kendi taşıyamaz hiç !
Herbir ismi, o ismi yansıtana, o yükler !
Kur’an bunlara diyor ‘“ALÎN !”’ Yâni ‘Büyükler !’
Mülkü HAK kendi yapmaz :! Açıklar bir irâde !
‘“Ol !”’ emrini verdiği ‘“Halife”’sine ! ‘“RAB”’ de !
‘“ALLAH adına”’ demek ‘“Besmele !”’ Anla niçin :
‘“RABB’”i kullanır ALLAH âlemde ! Onun için !
ALLAH’ın RAB ismini ! Ortak taşır iki zât !
ALLAH’ı ‘gayb’ olmaktan ! RAB’dır eyleyen azat !
RAB’da var ! Pozitif ve negatif iki kutup !
Terâziler, ‘“Sekine !”’ İki gücü denk tutup !
ALLAH’ın vücûdunda mevcûd sayısız nokta !
Sâde isimleri var ! Cisimleriyse yokta !
ALLAH ‘ben’ bilincine ! İsim, ‘vücûd’a muhtaç !
Bu alışveriş ile ! Giyer her ikisi taç !
Kendini bilmek için ! Kendi olmayan gerek !
Mâdde içine, Yusûf gibi yâni girerek !
Bu nedenle ALLAH’ın Yusûf, en güzel adı !
‘“Ona, kendi dışında !”’ ‘“Hiç tapmayan kalmadı !”’
Yusûf öyle biri ki ! Yok ondan daha güzel !
Ona kendi gözünden bakıp sevmek ! Farz ezel !
‘“ALLAH’ın isimleri !”’ Asâleten kendinin !
Vekâleten birini al ! Bu, amacı dinin !
HAK, perdeden fışkırtır ! Nokta kadar bir madde !
Bu ilk soyut maddeye ! ‘Öz annen MUHAMMED !’ De !
Ve ALLAH’ın ‘HAK’ ismi ! Bu noktaya bürünür !
İçinde ! ‘Öz babamız’ olan ÂLÎ görünür !
‘Ben’ bilinçli, ‘belirli’ bir HAK ! Ortaya çıkar !
‘“RABB’iniz değil miyim der ?”’ Gören etmez inkâr !
‘“Ben ilâh mıyım ?”’ Diye bakınız sormaz ALLAH !
‘“Hû”’ yâni ‘“O”’ bilinçli ve ‘“Gayb”’dır zîrâ ilâh !
‘“İster istemez herşey ona tapar !”’ Der âyet !
Yalnız ALLAH kalırdı ! Sınır kalksaydı şayet !
Zîrâ sınırsız güçle ! Aynidir sınırlı güç !
Bütününden bağımsız parça hayâl etmek güç !
Pınardakinin ayni ! Testiye konulan su !
Testideki su ! Yine pınar değil doğrusu !
Vücûd ALLAH ! Başa O ! ‘M’ koyup yapar mevcûd !
O etkin ! Kul edilgin ! Öyleyse şarttır sücûd !
Bunu ‘“Hanif”’den başka ! Hiç kimse anlamadı !
Anlamayanın ! ‘“İblis”’ oldu Kur’anda adı !
Âdem ! ALLAH’ın sende saklı olan modeli !
Onu bul ! Gönüllü tap ! Tut sağ iken o eli !
Ölünce tutamazsın ! Seni tutup yargılar !
Huyunun sargısıyla ! Mumya gibi sargılar !

D : RÛH

‘Uzay cenneti’ idi ! İlk sâf maddenin adı :
‘Nokta’dan daha büyük bir şey ! Yaratılmadı !
RAB, cennet inşâsını ! ‘“RÛH”’ denen güce verdi !
Yardımcısı ‘“Âdem”’i ise, ‘“RÛH”’ çok severdi !
Enerjileri ‘“Ses”’le dizdi Âdem ! ‘“Yedi Saf !”’
‘“Saf”’ dışına ‘“İzin”’siz çıkmak ! Edilmezdi ‘“Af !”’
‘Titreşim’ine göre ! Her melek sıralandı !
‘“Âdem titreşimine”’ ermeye içti andı !
Sekine RÛH’a ! RÛH, ilk Âdem’e devretmişti :
‘“Yedi gücü !”’ Bu ise en sorumlu bir işti !
‘Arz’ın öz geçmişi’dir ! Bu hikâyenin sonu !
Çok dikkatle okuyun ! Ne olursunuz onu !

E : SEKİNE

ALLAH yapyalnız ! Ama vücûdu çıplak değil !
Tüle bürünmüş gelin ! Bu örtünmeye eğil !
Yâni O hep bâkire ! Çünkü her an perdeli !
O perdeyi aralar ! Sırf Sekine’nin eli !
‘“ZÂT”’ı, ‘“ALLAH”’a ! Onu, ‘“RABB”’e ! ‘“Sekine”’ bağlar !
AHMED’i de ÂLÎ’ye ! Her enerjiyi sağlar :
Maddedeki yarısı ! Yön verir 6 güce !
Elektrik ! Bu güçler arasında en cüce !
Sekine’den fışkıran 6 ikiz ereni,
Yayar bu ‘6 gücü !’ Öv ! ‘İlk himmet’ vereni !
‘Himmet veren !’ Onların ‘ilk ikiz ortak özü !’
Bunlardır ! Kur’andaki ‘“İkiz yediler !”’ Sözü !
Madde dışı yarısı ! ‘“İrâde”’yi nakleder !
Bir de ! Maddeden çıkmak isteyenlere ‘dur !’ Der !
İlk madde, ‘“Yüce Meclis !”’ Dolu enerji ile !
Bu saf melekler ister ! Ordan azad edile !
‘“Son sınır”’da yol keser ! Tam ‘“19 zebâni !”’
12 yedek gücü ile Sekine yâni !
‘“En son gün”’e kadar o ! Sınırlı gücü bağlar !
Ve o güç : ‘beni kurtar hücremden’ diye ağlar !
Başını hücresinin duvarlarına vurur !
Bir çıkış yolu bulmak için o döner durur !
Kâbe’yi içten tavaf eder ! Zavallı hacı !
‘Hacer’e der : ‘kapıyı aç bana !’ ‘Artık acı !’
Sekine ! Göz yaşına sonunda dayanamaz :
Zâten ‘öz’e kavuşmak olduğu için namaz,
Kapıyı açar : yâni son sınırı kaldırır :
Özlem duyduğu ‘kendi huzuruna’ aldırır !
Sekine ! Sınırlıyı sınırsızdan ayırır !
Ne ‘“RAHMÂN !”’ Ne ‘“RAHÎM”’i, ‘“RAB”’dır diye kayırır !
Çift kefe HAK terâzi ! FATIMA ‘“FATIR”’ ismi :
‘“ELİF”’ gibi saklanır ! Yazılırken ‘“B İSMİ !”’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ
ANKARA – 05.02.2002

‘“HANOK ”’

‘“İdris’i çıkardık der ALLAH, en yüce yere !”’
“Ölmeden önce ölmek” sırrı bu ! Aklın ere !
‘“Îsâ ölmedi ! ALLAH onu yanına aldı !”’
Bu âyeti çözmekte ! Çok bilgin âciz kaldı !
‘“Bir benzetme vardır”’der burda hâlbuki âyet !
Îsâ’nın mîrâcını anlatır ! Açık gâyet !
Benzer bir iddia var bak ! ‘“Üzeyir”’ için de !
Bu tür anlatımların hepsine ayni şey de !
Meselâ bir nebi var Tevrât’ta ! Hanok ismi !
‘“ALLAH ile yürüyüp kayboldu onun cismi !”’
Bu, besbelli ! Hanok’un sağken yaptığı mîrâç !
‘“ALLAH onu yanına aldı”’ diyor ! Gözü aç !
Fizik sağken, üst şeffaf beden çıkıp giderdi !
‘Gizli’ âyinde buna ! Halk ‘Ötenazi’ derdi !
‘Ötenazi’ Yunanca ! Türkçe : ‘Gönüllü ölüm !’
Transta ! Çıkılırdı fizikten bölüm bölüm !
‘Sır’ dolu bir kitab var ! ‘Hanok Kitabı’ adı !
Kilise ‘Kripto’ o ! Diyerek tanımadı !
‘Kripto’, ‘Gizli’ demek hâlbuki ! Sahte değil !
Kiliseden gizlidir yâni ! Çözmeye eğil !
Etyopya’da bulundu ! Çok eskiye dayanır !
Nasıl erdi ? Anlatır Hanok ! Çözen uyanır !
Tevrât’ta Hanok için var yalnız iki âyet :
Şeffaf ve fizik beden farkı açıktır gâyet !
İki Hanok var : biri ermiş oğlu, Yared’in !
Bir de katil Kâbil’in oğlu ! Siz dikkat edin !
İyisi şeffaf beden ! Kötüsü fizik beden !
İyinin ömrü uzun ! Kötü, kısa ! Bu neden ?
‘“Hanok altmış beş, artı üç yüz yıl yaşar !”’ Niçin ?
‘“Üç yüz yıl ALLAH ile yürüdü !”’ Onun için !
İlk altmış beş yılı o, sırf fizikte yaşadı !
Üç yüz yılı şeffafta ! Uzay takvimi adı !
‘“Yared’in oğlu Hanok !”’ Bakın yedinci kuşak !
Yedi katman geçince ! ‘HAK dostu’ olur uşak !
Hanok göğe çıkınca ! ‘Metatrun’ olur ismi !
Kozmik boyut kazanır ! Ateş kesilir cismi :
Şeffafı bile ! Yoğun gelen kirden arınır !
Çıktıkça ! Daha şeffaf bedenlere sarınır !
Gözde bir tek toz kalsa ! Nasıl ki insân eler !
Nokta kalana kadar ! Yükselir dereceler !
Işık âlemde iken, boyut kavramı kalmaz !
Zaman ve mekân kalkar ! Noktayı evren almaz !
Metatrun ! ‘Arş ötesi zât’ demektir ! RAB, adı !
Arş, ikiz ışın ! Bilge, RAHMÂN ! RAHÎM ! Anladı !
Arş altında var yedi gök ! Yâni yedi katman !
Yöneteni, ‘“Âdem’e rûh üfleyen”’ diye an !
Rûh, RAHÎMRAHMÂN ve RAB ! Miraçta üç basamak !
Titreşimine göre şeffaf’ın ! Mümkün çıkmak !
ERRAHMÂN Arş ! ERRAHÎM ise O’nun ‘“Kürsü”’sü !
RAHÎM olmasa ! RAHMÂN olurdu Arş’ın süsü !
RAB da ikizdir ! Dişi gücü ses ! O, Sekîne !
Sekîne’nin kökünü arayan, ZÂT’a ine !
‘“O ses”’ olmadan bil ki Metatrun çalışamaz !
‘“O sesi”’ çıkarmadan ‘“Doğru değildir namaz !”’
‘“O ses”’ ile beslenir, fizik dışında şeffaf !
Öteki adı ‘“Zikir !”’ Zikirsize yoktur af :
Sâften ! Fizik bedende hemen bulur kendini !
Bu anlamda ‘“Zikirdir ! Kur’an ve İslâm dini !”’
Metatrun verir bebek ile meleğe besin !
Anlayan ! Buna, ‘sâften için Sekine’ desin !
Fizik Hanok şeffafken, bakın ! Metatrun, ismi !
İlyas’ınki, Sandalfon ! Vaftiz bu ! Siler cismi !
MUHAMMED, ‘“MAHMUD”’ olur ! Ve ÂLÎ , EBUTTÜRAB !
Îsâ, ‘“El Mesîh !”’ İnsân, ‘“Âdem !”’ Her biri RAB !
Hanok’ta ! İnsâna bir müjde vardır apaçık !
Ona der, Hanok sensin ! Metatrun’u bul da çık !
İşte bu yüzden ! ‘Müjde’ diye çevrilir İncil !
‘“Oğul indi”’ deyip de ! Sen yorum yapma, bencil !
Metatrun’un ‘“Yetmiş iki”’ isimli ! Sonu hep ‘“El !”’
Yâni ‘HAK !’ ‘“Yirmi sekiz”’ harfi açmaya bedel !
Ama en önemlisi ! ALLAH’ın ‘“YÜCE”’ adı !
Kimisi ‘ÂLÎ !’ Kimi, ‘ALLAH’ diye anladı !
Yanlış anlaşılmasın ! Arada var kul farkı !
Hiçbir çark ! Saatçisiz çeviremez bir çarkı !
‘“Mûsâ’ya, ilk, ‘Ben ALLAH !’ Sonra ise, ‘Ben RAB’ der !”’
Biri, perdenin ardı ! Öbürü, önü eder !
Doğrudan görünemez ! ALLAH hiçbir insâna !
Onu ‘Hazret !’ ‘Yüz !’ Ve ‘Genç !’ Gibi gör ! Yeter sana !
‘Yüz’, zaten kendisinin ! ‘“Rûh”’u hep ‘Genç!’ Yaşlanmaz !
‘Hazret !’ Her yerde hazır ! ‘İlk Nokta’sız başlanmaz !
Süleyman der : ‘“İlk önce yaratılan şey hayır !”’
‘“Hikmet O !”’ ‘“Bilmeyen”’i ! ‘“Özü bilen”’den ! Ayır !
HAK der : ‘“Ben yaratırken, kâfir değildi şâhid !”’
Demek, ‘“Şahid olanlar !”’ ‘“Ona verenler ahid !”’
Kelime-i şahadet ! ‘“Yaratım”’la ilgili !
‘“Ahid verenler !”’ İse, ‘“Hikmet !”’ İle bilgili !
RAHÎM olan RAHMÂN O ! Sekîneyi büründü !
FÂTMA’yla bütünleşip ‘ÂLÎ’ diye göründü !

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ
ÇEŞME / İZMİR -26.08.2001

Sâften = şeffaf beden
Ahid = HAKK’a söz verme
HAZRET-İ İLYAS’IN MESAJI !

Tevrât’ın ilk sûresi bak ! ‘“Genler ilmi”’ demek !
Yaratım şifresi o ! Çözümü en güç emek !
İlk âyette ilk sözcük başlar ‘B-R-A’ diye !
Ve ikinci sözcük de öyle ! Acaba niye ?
B-R-A hem bir fiil ! Hem de bir fiil isim :
‘“Dışa çıktı !”’ ‘“Çıkaran !”’ Demek ! İç, oldu cisim !
‘B-R-A’ Kur’anda da ALLAH’ın ‘“BÂRİ”’ adı !
ALLAH değil ! RAB demek ! Artık bırak inadı !
ALLAH’taki herşeyi ! Dışarı çıkarır RAB !
Herşey ALLAH’ın içi ! Ne var olur ! Ne harab !
Zirâ ALLAH ! İçinin içindeki ortak öz !
Onun da ilk özü var ! ZÂT ! Orda biter her söz !
ZÂT boyutsuz bir nokta ! Her boyutu içerir !
Her boyuttan kurtulan ! Onun içinde erir !
ALLAH’ın düşündüğü ALLAH’ın adıdır ZÂT !
İnsânın düşündüğü ALLAH ise ! RAB bizzat !
‘“Dışa çıkarılanlar bunlardır !”’ Diyor âyet !
‘Yıldız’ diye anlarsan bunları ! Yanlış gâyet !
Yıldızlar hep açıkta ! İçerden çıkmış değil !
‘“Bunlar”’ ve ‘“Çıkarılan”’ sözcüklerine eğil !
‘“Bunlar”’, Tevrâtta ‘“Aleh”’ ! Kur’anda kökü İLÂH !
‘“Erenler”’ olmalı ‘“Bu çıkarılanlar !”’ Billâh !
‘Mi’, kim demek ! Tersi, ‘im !’ Aleh ile : ELOHİM !
‘“Çıkarılırken”’ ile denk ‘“Çıkaran”’ İbrahim !
‘“İbrahim tarafından”’ gibi de o okunur !
‘İbrahim’ sözcüğünün aslı ! Harf harf dokunur :
‘ABRAM’ sözcüğünün bak ! İlk üç harfi ‘A-B-R !’
‘Penis’ demek ! Sünnetin sırrına akıl ere !
‘Erkeğin özetini !’ İçten dışa nakleder !
Erkek ‘“Bismillâh !”’ Yâni ‘“ALLAH’ın adına”’ der !
‘A-B-R’ ile ayni ! ‘B-R-A’ harfleri de !
Fıtrat, iç ! Çıkarana onu ! Sen İBRAHİM de !
‘Hazine’ İbrahim’e kadar kilitli kaldı !
Şifresini İBRAHİM onun ! ALLAH’tan aldı !
Pozitif ve negatif ! Çift ezelî kutub HAK !
Bu çift kutub ! ‘“Metatrun”’ ve ‘“SEKİNE”’ muhakkak !
Kim bütün bu sırları ŞİMON’a açıkladı ?
Açıklayanın şeffaf Hazret-i İLYAS adı !
Bir ‘mağara’da İlyas ! Şimon’a ilk göründü !
‘“İstiva edip ona !”’ Şimon’u tam büründü !
Şimon’u ! Büründü bak ! Şimon’a ! Değil ama !
Şimon, iç ! İLYAS ise, dış oldu ! Yok hiç yama !
‘“Îsâ’nın vaftizinde !”’ Farklı idi hadise !
‘“Rûh”’ çıktı ! YAHYA girdi ! ‘“MESİH”’ dedi kilise !
İlyas’ın mesajının ‘ZOHAR !’ Yâni ‘NÛR’ , ismi !
ZOHAR, ZEHRA ! FÂTIMA ! NÛR , MUHAMMED’in cismi !
‘“İbrahim dinine dön ! Dendi RESÛL’e bile !”’
‘Anlayan !’ İBRAHİM’i, ÂLÎ olarak bile !
FÂTMA, FÂTIR ! Kenetli iç ve dışı ayıran !
‘“Fıtrat”’ını bulanı ! Sekine’yle kayıran !
FÂTMA, BETÛL ! Ampûlde o hem erkek ! Hem dişi !
İki kutbu ayırıp birleştirmektir işi !
Ampûlde ses geçmez ! Renk geçebilir ! Niçin ?
‘“OL”’ emri, ses değil de ! Yedi renk ! Onun için !
Tevrât’ın iç yüzünü ! İLYAS, ŞİMON’a verdi !
Ümmetinden çok azın ! Bu sırra aklı erdi !
YAHYA olarak gelip Îsâ’ya yaptı aşı !
İncil’i açamadan ! Onun kesildi başı !
ÂLÎ olarak geldi ! Kur’an açtırılmadı !
Âyetlerle kanıtlı ! O üç hâinin adı ! (x)
FAZLULLAH açacaktı ! Topal öldürttü onu !
BEKTAŞ , Balkan’ı seçti ! Cihad bozdu misyonu !
Bu kez Dünyâda fakir üstlendi bu zor işi !
Yazan fizik ise de ! Yazdıran ‘Şeffaf kişi !’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ
ANKARA – 28.10.2001

Yayınlanma tarihi: 28 Tem 2017, 21:09