O Tam da Umutların Tükendiği Yerde, Sendedir

Ah sevgili can hocam, keşke bana Allah’ı anlatsanız, sabahlara dek, ben de sizden dinlesem, o nasıldır. Ondan bana haberler verseniz, ben onunla tam istediğim gibi konuşamıyorum. Onunla sohbet etmeme vesile olsanız, bana kızgın mı, seviyor mu beni, hakkımda ne düşünüyor, ne yapıyor bana haber verseniz.

*Ben onu tam olarak anlayamıyorum, tam idrak edemiyorum. hâlâ, hâlâ çok eksik şey var. Kalbim acıyor, özlüyorum ama ayağımda zincirler, gidemiyorum. Hem yakın hem çok uzağım ona, ama ruhum aç, ruhum susuz ona, ruhum kıvranıyor ama hâlâ engelleyen bir şeyler var. Olmuyor istediğim gibi olmuyor, onu merak ediyorum. Onu ben bunca çabama rağmen bilemedim, bilen birini arıyorum bana anlatsın, bari bilen birinden dinleyeyim. Benim için o sizsiniz sanki hocam, kalbim öyle diyor, o sizsiniz.

-Kalbine itimat et. Mümin kalbi yalan söylemez. O her devirde bir zat ile nuru tevhittedir. Ete kemiğe bürünür yunus diye görünür.

*Ben sizi nasıl dinleyecek, nasıl ulaşacağım, zikir çekerek mi hocam. Sizden nasıl feyz alacağım, verdikleriniz yetmiyor sanki, ruhum daha çok istiyor, doymuyor.

-Zikirlerle, yaşayacakların ve  yazacaklarınla. Severek sevilerek. Kalbini sonuna kadar açarak. Kuranı kerimi hem aslından hem mealinden çok okuyarak. Sünneti resulullahı taklit ederek. Şehitliğe ve ya gaziliğe hazır olarak. Cümle varlığınla mücahede ederek. Böyle bir aşka müptela olduğuna şükrederek… Aşk ateşinde yandıkça daha çok yanma arzusu duyarak.

Allah’a giden yol uzundur; o 72 bin perde ile perdelidir denir değil mi…? O sonsuzlukları içinde barındıran uzun yol yürüyerek bitmez… Aşka kanadı takınıp uçmak, perdeleri görmeye bile izin vermeyen bir hızla uçup cümlesini yırtarak yol almakla İnşaallah… O tam da umutların tükendiği, bitkin düştüğün yerde, sendedir.