Burası karşı mezarlık

Üstadım sevgilim efendim selam es selame. Bugün çok farklı bir rüya gördüm efendim. Okuduğumuz tövbe beni çok duygusal yaptı. Gece uyandım ağladım biraz. Ne kadar boş yaşadığımı vs. düşündüm. Uyumuşum.

Rüyamda bizim semt oluyor gece oluyor. Şehrin üstünden evlerin üstünden uçmaya başladım. Çok eğlenceliydi direk Güney’e yöneldim. Benim yaşadığım şehrin üstünden uçtuğumu düşünüyordum. Birden altımda çay gibi dere gibi ışıltılar sular görmeye başladım. Anladım ki burası başka bir yer. Yavaşladım yavaş yavaş aşağı indirdi Rabbim beni. Neresi diye merak ettim. Orda tek katlı yan yana dizilmiş evler vardı. Düzgün güzel bir semtti. Sarışın 50 li yaşlarda bir kadın gözleri yeşil. Sıradan düzgün temiz giyimli açık bir bayan çantasında sanki anahtar arıyor evine girmek üzere. Şu bayana sorayım dedim. “Burası hangi semt dedim.” Kadın anlamadı. Nasıl dedi. “Yani burası hangi semt hangi il hangi ilçe” dedim.

Kadın sanki zor idrak etti. “Burası karşı mezarlık“ dedi. Şok oldum. Orası ölüler diyarıydı bir şehirdi ve muhtemelen de kadın öldüğünün farkındaydı. Sormak istedim.

Nasıl olur siz yaşıyorsunuz dedim. Yani şunu kastettim. Burası bir şehir herkes kendine göre yine işinde gücünde herkesin kendine göre işi gücü meşgalesi var. Bana şöyle cevap verdi. “Sadece. Var ve zaman kapıları var” o nokta yazdığım yeri hatırlamıyorum net. Ama zaman kapıları var demekle. Sanırım biz sadece farklı bir boyuta geçtik herşey devam ediyor der gibiydi. Ölü olduğunu idrak edip etmediğini de soracaktım.

Alacakaranlıktı güneş ya batıyor ya doğuyordu. Uyanıverdim. Ve ben oradan döndürüldüm Rabbim tarafından çünkü vücudumda çok garip bir his vardı. Biraz daha devam etti ve normal hissiyatıma geri döndüm. Ne zamandır böyle bir şey görmüyordum.

Kadın burası karşı mezarlık deyince şok oldum. Sonra uyanınca şunu düşündüm. Ölümle bile tekâmül devam ediyor. Anlayıncaya idrak edinceye kadar hayatlarımıza başka bir boyutta devam ediyoruz. Ve o şehir daha düzenliydi.

Ne zamandır ölsem de kurtulsam herşey bitse madundaydım. Sanki Rabbim “gel kulum al seni ölüler diyarına getirdim bak bakalım” der gibi beni götürdü.  Ölüp de bi şeyden kurtulmanın imkânı Yok gibi. Yeni açılan bi tekâmül kapısı ölüm. Herşey devam ediyor. Sanki ölüler daha efendi. Hadlerini bilir durumda herkes kendi evine giriyordu çünkü. Sessiz sakin bir semt diye düşünmüştüm.

Ya Rabbim sizin yüzü suyu hürmetimize Zülfikar kardeşlerimin benim tekâmülümü idrakimi dünyada tamamlasın inşaallah. Âmin. Âmin. Âmin. ????.

Rabbime de çok teşekkür ederim beni gezdirdiği için selam es selame Esselamu Aleyna ve ala ibadillahissalihin. Öptüm mübarek ellerinizden. Haber getiren Zülfikar kardeşlerimden de Allah razı olsun. Moralim bozuk olunca direk sayfaya girip bi haber var mı Yok mu bakıyorum. Rabbim hepsinden razı olsun. Keremini ihsanını Zülfikar kardeşlerimin üzerine yağdırsın. Âmin. Âmin. Âmin.

20:55

–Selam es selame azizem, rüyan mübarek olsun. Tam bir sadık rüyadır, maşaallah barikallah. Alacağını almışsın elhamdülillah. İbadetlerini düzenli yapmak zikir çekmek işte bu keşifleri yaşatır da insan haddini hududunu bilir, dünyada misafir olduğunun farkına varır… Esas evine dönmenin hazırlığını yapar. Ruha ölüm yoktur. Ölmek boyut değiştirmekten ibarettir buyurur kitabımız. Orada yani ebedi yurdunuzda buradan kazandıklarınızla muamele göreceksiniz, haberiniz olsun der rabbimiz. Maalesef eskisi gibi zamanım yeterli değil. Dertleşmek, muhabbetle konuşmak var ya müsait değilim. Çok birikmiş mesaj ve iş yüküm var. Şimdi bu yazıldıklarımızı paylaşmam lazım mesela. Gözlerinden öperim selam es selame.

Bir mesaj yaz…