Bir nefiste çelişen iki dua

İki farklı nefis, iki farklı dua… Arada kalansa üzerine dualar gönderilen tek kişi… “Sen” açıyorsun ellerini semaya ve yalvarıyorsun, Rabbin´e. En samimi sözcüklerinle, bazen yetmiyor da kelimeler gözyaşların yardım ediyor, anlatmana tüm samimiyetini… Allah’ım senin için ağlıyorum.

Sana varmak, Seninle olmak istiyorum, diyorsun tüm samimiyetinle… Sevdiklerinin sevgisini koy, beni sana yaklaştıracakların sevgisini koy gönlüme de beni senden uzaklaştıracakların sevgisini sök at kalbimden diyorsun, yalvarıyorsun… Rabbim senden dünyam ve ahiretim için hangisi hayırlıysa onu diliyorum, onun arzusunu duyuyorum diyorsun… Her namazından sonra bir kere daha kapanıyorsun da secdeye, ilham et, ilham et gönlüme hayırlı olanı Rabbim diyorsun. Doğrulurken secdeden, bir damla gözyaşın damlıyor yüzünü koyduğun yere… Her duanın başında ve sonunda “hayırlıysa” kelimesi…

Ve “o” açıyor ellerini semaya ve yalvarıyor tüm samimiyetiyle. Bazen en samimi kelimeleri gözyaşlarından ibaret kalıyor… Rabbim diyor, onu benden alma… Benden uzaklaşmasın, hep benimle olsun, hep bende olsun… Benim sevdiğim, sevgilim olsun… O benim bir tanem… Ben onsuz yaşayamam, onsuz olamam, onsuz yapamam! Gitmesin, hep kalsın bende… İlerde hanımım/beyim o olsun, başkasını değil ben onu istiyorum, o karım/kocam olsun istiyorum, istiyorum, istiyorum… Diyor… Yalvarıyor, tüm samimiyetiyle… Her namazdan sonra bir kere daha kapanıyor secdeye… BEN diyor, İSTİYORUM diyor, doğrulurken secdeden bir damla gözyaşı damlıyor yüzünü koyduğu yere. Her duanın başında ve sonunda “ben” kelimesi…

Ve El-Mucip olan Allah… Duaları kabul edici… İki farklı nefis ve iki farklı dua… Sen hayırlısını diliyorsun, diğeri kendi istediği şeyi diliyor… Ve Allah ikinizin de duasını kabul ediyor aslında… Ama duasında daha çok samimi olan öne geçiyor… Hayrı isteyen öne geçiyor, sen öne geçiyorsun… Ama zorlanıyorsun, çünkü diğeri de seni istiyor kendisi için… İki farklı nefis, iki farklı dua ve o dualar tek kişi üzerine yapılırken, tam da zıt yönlü… Sana ilham geliyor da uzaklaşması gerektiğini hissediyorsun, duan uzaklaşması yönünde, hayrın bu olduğunu sezdin çünkü… Diğeri ise ısrarla bende kalsın diye duada… Ve hayır için duada yalvaranın gönlü, gönlün arada kalıyor, duaların tecellisi doğrultusunda bir o tarafa bir bu tarafa savruldukça savruluyorsun… Ve her savruluşunda biraz daha yoruluyor, bitkin düşüyorsun… Ama sen de ısrarlısın duanda, hep hayrı diliyorsun, geçtin artık kendinden… Sen Rabbinden gelecek olan ışığı gördün de bu ışık için ne hayırlı ise onu diliyorsun artık… Ama diğerinin yaptığı dua engeller seriyor senin önüne de zorlanıyorsun, çok zorlanıyorsun… Ama senin de duan kabul oluyor ve başarmayı nasip ediyor Mevla…

Sahi… Allah her duayı gerçekten de kabul ediyor… Ama hayır için ettiysen, Rabbim hayırlısını ver dediysen, nefsini katmadıysan işin içine… Gerçekten daha çabuk kabul oluyor, bu dünyada, yaşarken görüyorsun kabul olduğunu duanın… Hadi siz de deneyin… Duanızın içine “ben” kelimesini koymayın bir kere de… Senin için diyiverin Allah´a, bir kere de… Bakın nasıl açılıyor o zaman kapılar… Yaptığın duaların kabul olduğunu nasıl da görüyorsun yaşamında…

Onun ettiği dua kabul olduğu için, senin nefsin zorlansa da Allah’ın dilediğini istiyor olmak, sence de zorlanmaya değmez mi?

O “benden gitmesin” diye duada bulunurken, ben “benden gitsin” diye duada bulunuyormuşum… Bu kadar zorlanışımı bu iki duanın da kabul oluşuna bağlamıştım hocam… O ara, bu yazıyı kaleme aldım…

Hayırlı geceler hocam.

hayırlı geceler Esra,

Bu yazının karşılığını başka bir zamana bırakmalıyım.

Selam en selame.

Tarih:05 Aralık 2008 Cuma 04:33:05

Yayınlanma tarihi: 2 Haz 2015, 21:25